Raziel Tarot

 MAG TO KRÓL SALOMON

Magia Salomona ma swoje podstawy w Kabale; jest zwana także hermetyczną lub magią enochiańską. Z ogromnej mądrości wlanej w Króla Salomona czerpie ezoteryczną moc 45 Talizmanów Pentakli, Anielskich Pieczęci i Demonicznych Pieczęci, które stworzył, ogromnej konstrukcji świątyni. Słynna Clavicula Salomonis (pochodzenie babilońskie i semickie) jest prawdopodobnie najsłynniejszym traktatem o magii rytualnej, przeklętej przez inkwizycję, ponieważ uważano ją za niebezpieczną w tamtych mrocznych latach. Jedyną niebezpieczną dla człowieka rzeczą jest ignorancja. Jeśli chodzi o pieczęcie magiczne, jasne jest, że są to pieczęcie Salomona.

KAPŁANKA JEST SZEKINĄ

 

Słowo Shekhinah jest transliteracją hebrajskiego rzeczownika rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej שכינה, który oznacza miejsce zamieszkania. W obrębie żydowskiej tradycji biblijnej i teologicznej wskazuje na fizyczną obecność Boga, dlatego jest miejscem, w którym przebywa Bóg. W tym przypadku jest to imię, które nabrało wielu znaczeń: tabernakulum lub świątynia, ale na poziomie bardziej duchowym, jak wskazuje Tarot, jest to dusza osoby, która zna swoją boskość, w tym przypadku Kapłanka jest naszym wymiarem Yin, duchowym, transcendentalnym, mistycznym. Niektórzy teologowie chrześcijańscy łączą pojęcie Shekhinah z greckim słowem „parousia”, „obecność” lub „przybycie”, stosowanym w Nowym Testamencie w podobny sposób do „obecności Bożej”. Kiedy Jezus mówi w Ewangelii Mateusza (18,20) o boskiej obecności w ludziach (gdzie dwóch lub trzech jest zgromadzonych w moim imieniu, ja jestem wśród nich), nawiązuje w kategoriach hebrajskich do starożytnej Szekiny.

Kapłanka trzyma Torę w dłoni. Za nią stoją dwie kolumny Boasa i Jakina, dwoiste, które widzimy również w tradycji Yin i Yang, a które są niczym innym jak dwoma trójkątami tworzącymi gwiazdę Dawida czy dominującą na tronie Merkabę. Litery na sukni Kapłanki to alfabet hebrajski, symbol wiedzy, w którą dusza jest okryta lub odziana.

Pęknięcia w kolumnach oznaczają trudność podwójnego świata, który zawsze ma tendencję do łamania się z jednej lub z drugiej strony.

CESARZOWA TO MIRIAM, SIOSTRA MOJŻESZA

Kiedy egipski Faraon nakazał zabić każde dziecko płci męskiej, które urodziło się Izraelitom, Jochebed umieściła swojego niemowlęcego syna Mojżesza w koszu na wodach Nilu, aby go uratować, powierzając go opatrzności Bożej. Miriam podążyła śladami kosza, aż dotarła do pałacu Faraona, gdzie jego córka  znalazła dziecko i postanowiła je adoptować. Dziewczynka zapytała księżniczkę, czy chce, aby żydowska piastunka wykarmiła dziecko, a otrzymawszy zgodę przywołała swoją matkę.

Prorok Micheasz przedstawia ją jako prorokinię równie ważną jak jej dwóch braci: Mojżesz i Aaron (Micheasz 6,4). W Drzewie Życia mamy 3 drogi pierwszego trójkąta u góry oznaczonego przez 3 Arkana Tarota: Maga (Aarona), Głupca (Mojżesza) i Cesarzową (Miriam).

Faraon to siła despoty, która zawsze będzie próbowała zabić nasze wewnętrzne dziecko. Jedynym sposobem na jego uratowanie jest podróż przez wodę (chrzest, pokuta, nawrócenie). W ten sposób stajemy się sierotami (bez świata). Miriam jest siostrą, naszą innością lub duchowym instynktem, który pilnuje nas, aby dać nam możliwości życia oraz prowadzi nas do córki Faraona: to piękno tego samego świata chce nas zabić, materia, która nas więzi, ale tym razem widziana z kobiecego punktu widzenia, a więc Yin, jest psychicznym wymiarem ducha. W ten sposób wracamy do kontaktu z naszą matką ziemią, z Naturą (Iochereb) bez żadnego niebezpieczeństwa dla obu stron. W ten sposób kryzys zostaje opanowany niczego nie odrzucając. A Mojżesz (nasze wewnętrzne dziecko) zdobędzie całą siłę, mądrość oraz dziedzictwo materii dworu Faraona.

CESARZ - MOJŻESZ STAWIA CZOŁA FARAONOWI

Mojżesz jest Arkanem Cesarza przeciwko innemu Cesarzowi -Faraonowi. Jest podwójnym zderzeniem, obecnym w każdym z nas: światło i cień, dobro i zło, materia i duch, wolni i niewolnicy, wierzący i ateiści, Yang i Yin. Jest to nieunikniony kontrast, jest to część natury, która jest dualna w swojej istocie.Jedyną rzeczą do zrozumienia jest to, że każdy z tych dwóch narodów musi żyć na własnej ziemi, a nie jeden zdominowany przez drugi. To jest dzieło wyzwolenia, rozróżnienia (a nie podziału). To oderwanie odbywa się poprzez próby (10 plag Egiptu), cierpienia, zmagania, porażki i dobrze zdefiniowaną świadomość (przejście przez Morze Czerwone). Ta historia jest archetypem wewnętrznej podróży duszy podczas jej egzystencjalnego wygnania. Laska czy kij (symbol mądrości i nauczania), który zamienia się w węża (symbol niezależności i wolności poprzez bunt lub truciznę) jest groźnym testem, który musimy przeprowadzić, tak jak zrobiła to Ewa z samym Wężem, aby wyjść poza w poszukiwaniu ziemi obietnicanej, która jest transcendencją ludzkiej duszy.

NAJWYŻSZY KAPŁAN AARON

Aaron jest postacią z Biblii, jest bratem Mojżesza i pierwszym arcykapłanem narodu żydowskiego. Aaron był tylko pośrednikiem mądrości Mojżesza. Mojżesz się jąkał, dlatego znalazł w swoim bracie właściwego ambasadora. Ten fakt jest symbolicznie bardzo cenny: Aaron posiadał inteligencję praktyczną, ale nie mądrość serca - wielu władców, uczonych, naukowców, polityków wie tak wiele na poziomie teoretycznym i wirtualnym, ale w praktyce nie są konkretni, niektórzy nawet nie wiedzą jak cokolwiek zrobić na poziomie praktycznym. To Mojżesz reprezentuje tę mądrość serca, praktyczną, ludzką mądrość tych, którzy "brudzą" sobie ręce. Podłoga na rysunku karty jest typowa dla masonów, szachownica, ruchy między dobrem a złem, wzloty i upadki. Za Aaronem widać Arkę Przymierza, więc pełnił on funkcję ministerialną, wykonawczą, a nie kierowniczą, kierownictwa oczekiwano od Mojżesza. Tak powinny postępować narody: to rolnik powinien mówić, jak rozkręcić gospodarkę kraju, a nie sędzia, który nigdy nie uniósł w ręku motyki. Podczas nieobecności Mojżesza i myśląc, że Mojżesz nie powróci z góry Synaj, Aaron przejął władzę nad ludem popadając w grzech, czyli ofiarowując ludowi adorację złotego cielca. Jest to tym samym, co robią z nami dzisiejsi władcy i kaznodzieje: ofiarowują nam fałszywych bożków, abyśmy mieli rozrywkę i byli potulni na poziomie moralnym i psychologicznym.

ADAMO ED EVA

W tym Tarocie Arkan Kochanków jest ucieleśniony w Adamie i Ewie, dwóch archetypach, prototypach i alchemicznych symbolach podwójnego świata, Yang i Yin; męski pierwiastek nieba i ducha oraz żeński pierwiastek ziemi i materii. Dwa tajemnicze drzewa: Drzewo Poznania Dobra i Zła (ponownie dual) i Drzewo Życia, czyli praktyka takiej wiedzy. I znowu dualność: teoria i praktyka; między mówieniem a działaniem jest boskość, Anioł miłości, Kupidyn Greków, Bóg miłości chrześcijan. Trzyma 3 litery macierzyste alfabetu hebrajskiego: Aleph, Mem, Shin (związane z Powietrzem, Wodą i Ogniem... Ziemia to człowiek, Kochankowie). Są to 3 zasady bytu: jedność, biegunowość, cykliczność lub mutacja. Są to 3 energie witalne starożytnej myśli I Ching: Wuji, Taiji i Yin-Yang. Są to również 3 poziomymi ścieżek w Drzewie Życia oraz serce Sefer Yetzirah, czyli koła stworzenia.

MERKAWA BYŁA POWOZEM BOŻYM

Hebrajskie słowo merkavah (מרכבה) oznacza „rydwan”; wywodzi się od rdzenia r-k-b, co oznacza „ujeżdżać” i jest używane w Ezechielu (1,4-26) w odniesieniu do rydwanu-tronu Boga z aniołami zwanymi Chayyot (חַיּוֹת), „istotami żywymi”, „istotami”, z których każda ma cztery lub sześć skrzydeł (dwa u stóp, dwa na wysokości klatki piersiowej i dwa zakrywające twarz) oraz cztery twarze zgodnie z ich figurami (człowieka, lwa, orła i wołu). Celem rydwanu jest symbolicznie siła (napędzająca), która nas pobudza, popycha, prowadzi nas do podboju wymiaru niebieskiego; jest także rydwanem wojny w tym sensie, że musimy walczyć ze wszystkimi przeciwnościami, jakie napotkamy na ścieżce duchowej. Różne twarze są takie same jak w Arkanie Świata, ponieważ są one kompendium różnych natur, które dusza nabywa w całości. Skrzydła to 6 jak punkty Merkaby lub Gwiazdy Dawida, podwójny trójkąt, który tworzy podwójny wymiar w harmonii (Yin-Yang). W Tarocie tym zbiornikiem jest ludzka wola.

KRÓLOWA SABY

Królowa Saby była królową starożytnego królestwa Sabejczyków. Pojawia się w Biblii zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie, wspomniana przez Jezusa. Również Koran i Kebra Nagast, historia Etiopii, mówią, że miała syna z królem Salomonem.

Była bardzo bogatą królową, więc niezależną i to była jej siła materialna. Siła wewnętrzna i duchowa była jej pragnieniem wiedzy. Z tego powodu szukała mędrca i udała się do Salomona. W tym sensie jest prawdziwą Cesarzową, konstruktywną siłą Yin, ktòra szuka mądrości, a nie pozorów, szuka mężczyzny, który sprawi, że dorośnie; mimo że jest już mądra, pragnie towarzysza, ktòry stanie na jej wysokości. Oto przesłanie Królowej Saby: otaczajmy się ludźmi, którzy dają nam piękno, zrozumienie, pozytywność, wiedzę o wewnętrznej sile.

PUSTELNIK

W tym Arkanie widzimy Mojżesza na pustyni, kontemplującego płonący krzew na górze Synaj, w miejscu, w którym Bóg wyznaczył Mojżesza, aby wyprowadził Izraelitów z Egiptu. Pamiętajmy, że w tym krzaku Mojżesz miał największe objawienia: głos Boga opisuje siebie jako „jestem tym, czym jestem”, a więc jest Bytem, ​​Jedynym, Absolutem. Z tego powodu krzak nigdy nie gaśnie, nigdy nie przestaje płonąć, jest jak prawda, jak miłość, jak bycie. W samotności wzywa nas ten głos, który w nas płonie. Często wielu nie wie jak go rozpoznać, ale jest to słodka udręka, słodka melancholia, pragnienie absolutu, które nigdy nie gaśnie.

KOŁO

Cztery Wiatry ucieleśnione w żywych aniołach to te, które obracają kołem wydarzeń. W centrum znajduje się tradycyjny napierśnik efodu, ozdobiony dwunastoma kamieniami zwanymi Urim i Tummim, którego używał arcykapłan. Urim i Tummim (co oznacza objawienie i prawdę) były umieszczone w środku; były to pergaminy, na których wypisywano niewypowiedziane Imię Boże lub zakazy i nakazy, których należy unikać lub które należy wykonywać. Tak więc, wyciągając wybrany arkusz, otrzymywano boskie wskazanie do wykonania (trochę tak jak w kartach Tarota). W powieści „Alchemik” Paula Coelho, król Salem daje głównemu bohaterowi (Santiago) dwa kamienie, które nazywa Urimem i Tummimem. Jeden z nich jest czarny i ma znaczenie afirmacji (tak), podczas gdy drugi jest biały i oznacza negację (nie); te znaczenia mają zastosowanie, gdy kamienie są wyciągane z torby po zadaniu odpowiedniego pytania. Sam król wyjął dwa kamienie ze swojego lśniącego napierśnika.

Arkan Sprawiedliwości jest bezstronny; światło białe i czarne, oświetla dobro i zło, jest poznaniem dobra i zła. Napis na stroju Szechiny to równowaga (sprawiedliwość bez usprawiedliwień). Bardzo trudno jest osiągnąć tę równowagę, uważną obserwację bez osądu, neutralną opinię. W centrum stołu widać drzewo oliwne; jest to symbol regeneracji po zniszczeniu, a także znak pokoju (gałązka oliwna była tą, którą przyniosła gołębica do Noe jako znak, że ziemia znów nadaje się do zamieszkania i nie jest już pod śmiertelnymi wodami potopu). Sprawiedliwość wciąż wywołuje niesprawiedliwość, ponieważ słuszne jest również akceptowanie naszej niesprawiedliwości. Od tego momentu zaczyna się przebudzenie.

SEMEYAZA, WISZĄCY ANIOŁ

Zgodnie z tradycją opisaną w Księdze Henocha i Księdze Gigantów (księgi kanoniczne w Etiopskim i Erytreańskim Kościele Prawosławnym) Semeyaza jest przywódcą upadłych aniołów, tym samym, ktòrego późniejsze tradycje judeochrześcijańskie utożsamiają z Lucyferem i Szatanem. Jest opisywany jako przywódca aniołów, którzy obserwując dziewczęta zamieszkujące ziemię, zakochują się w nich i postanawiają zejść z nieba, aby do nich dołączyć. Z tych związków rodzą się giganci, lud protagonista księgi o tej samej nazwie i kolejnych tradycji żydowskich. Co więcej, aniołowie uczą ludzi budowy broni, szlifowania drogocennych kamieni, astronomii i innych sztuk, podobnie jak Apkallu w mitologii sumeryjskiej czy Prometeusz, który uczył ludzi tajemnic mieszkańcòw Olimpu. Bóg interweniuje wysyłając archaniołów Michała, Gabriela, Rafaela i Uriela, aby ukarali i uwięzili upadłe anioły. 

Za tą legendą (na poziomie psychologicznym) kryje się jednak fakt, że najlepsi z nas pochodzą z ruin, wiedza zawsze wykracza poza nieznane, rodzi się w próbie przekraczania granic i to właśnie to przekraczanie granic zawsze sprawia, że ​​robimy postępy.

ŚMIERĆ MOJŻESZA

Starożytna opowieść z Midraszu wyjawia nam, jak umarł Mojżesz... w cudownym, poetyckim, a nawet miłosnym spotkaniu. Zasłyszany był głos z nieba, który rzekł do Mojżesza: Mojżeszu, to już koniec, nadszedł czas twojej śmierci. Mojżesza rzekł do Boga: Błagam, nie zostawiaj mnie w rękach anioła śmierci. Bóg zstąpił z nieba, aby zabrać duszę Mojżesza i rzekł do niego: Mojżeszu, zamknij oczy, a Mojżesz je zamknął; Bóg powiedział: Połòż ręce na twojej piersi i Mojżesz tak uczynił; potem Bóg rzekł: Teraz złóż nogi razem, a Mojżesz zbliżył je. Wtedy Bóg wezwał duszę Mojżesza, mówiąc: Córko moja, wyznaczyłem czas na 120 lat podczas których żyłaś w ciele Mojżesza. Teraz nadszedł twój koniec; odejdź, nie zwlekaj. A dusza: Królu świata, kocham czyste i święte ciało Mojżesza i nie chcę go opuścić. Wtedy Bóg ucałował Mojżesza i wziął jego duszę pocałunkiem ust, i Bóg zapłakał nad śmiercią Mojżesza.

Śmierć w tym obrazie to czysta poezja, to spotkanie miłości, to odrodzenie, odwrotne narodziny.

UMIARKOWANIE

 

Jest to najbardziej emblematyczny Arkan całego Tarota, ponieważ cały owoc wewnętrznej pracy opiera się na wiedzy jak osiągnąć równowagę, zdolność do życia w dualnym świecie, pośrodku. Tutaj Adam i Ewa, a więc przeciwne bieguny naszej psychiki, Yin i Yang, są w harmonii, zjednoczeni, są w stanie utrzymać akcję mieszania i łączenia przeciwieństw, takich jak Ogień i Woda, Powietrze i Ziemia. Są łagodnymi panami żywiołów, a więc symbolem samokontroli. Jest to boskie dzieło, jak wskazano w powyższej grafice poprzez uskrzydloną anielską siłę z trzema macierzystymi literami alfabetu hebrajskiego: Aleph, Mem, Shin (związane z Powietrzem, Wodą i Ogniem ... Ziemia jest człowiekiem, Kochankami). Ołtarz, na którym odprawiany jest rytuał, to stworzenie z gwiazdą Dawida, którą tworzą dwa trójkąty, męskie i żeńskie bieguny dualnego świata, tym razem mocno splecione i solidne.

ASMODEO, DIABEŁ

Uważany jest, obok demona zniszczenia, także za pana chciwości, gniewu, niezgody i zemsty. Spędza czas spiskując, by zniszczyć harmonię małżeńską lub zniszczyć piękno wciąż dziewiczych dziewcząt. W demonologii jest potężnym żydowskim demonem biblijnym, należącym do hierarchii aniołów Szatana. Postać ta jest w wspomniana po raz pierwszy w starożytnych babilońskich i chaldejskich tradycjach mitologicznych parsyzmu i zoroastryzmu, a w Biblii pisemny ślad Asmodeusza znajduje się przede wszystkim w opowieści z Księgi Tobiasza, cytowany jako potężny diabelski symbol niezgoda małżeńskiej.

ZNISZCZENIE ŚWIĄTYNI

Świątynia Salomona była pierwszą żydowską świątynią w Jerozolimie. Była fundamentem religii. Według rabinicznych źródeł Tory przekazywanej ustnie, budowa Świątyni rozpoczęła się w 967 rpne i został ukończona w 960 rpne, a następnie została zniszczona przez babilońskiego Nabuchodonozora II w 586 rpne. Po wygnaniu babilońskim Żydzi odbudowali świątynię w Jerozolimie. Ta przebudowa przyjęła nazwę Drugiej Świątyni i została ponownie zniszczona w 70 rne przez rzymskiego generała Tytusa. Herod Wielki, począwszy od 19 rpne, dokonał ważnej rozbudowy Drugiej Świątyni; z tego powodu Świątynia Jerozolimska jest nazywana także Świątynią Heroda. Dziś pozostaje słynną Ścianą Płaczu w Jerozolimie. Menora, siedmioramienna lampa oliwna, która w czasach starożytnych była zapalana wewnątrz Świątyni Jerozolimskiej przy użyciu konsekrowanej oliwy, symbolizuje siedem dni stworzenia (sobota w środku) i 7 planet. W Tarocie jest to najlepsze wyobrażenie upadku z Wieży. Nawet jeśli wierzymy i jesteśmy pewni, że znajdujemy się po dobrej stronie, po stronie Boga, zawsze możemy upaść i zawieść, ponieważ Bóg jest w nas, sami jesteśmy świątynią lub Wieżą i nigdy nie ma jej na zewnątrz. Upada nasza godność, a nie zewnętrzne pozory.

GWIAZDA ESPERO

Hesperus po grecku, Vesperus po łacinie był personifikacją wieczornego światła. Pierwotnie podczas gdy Hesperus był wieczornym światłem, Fosfor był porannym światłem, ale po odkryciu, że dwie gwiazdy są w rzeczywistości dwoma przejawami planety Wenus, dwie postacie zostały zasymilowane w jedno. To Pitagoras zidentyfikował w planecie Wenus zarówno gwiazdę wieczorną (Hesperus), jak i gwiazdę poranną (Fosfor). Później w mitologii rzymskiej Fosfor i Hesperus zostały zidentyfikowane jako jedno bóstwo, które przybrało imię Lucyfer, czyli „nosiciel światła”. Wreszcie Lucyfer stał się uosobieniem Diabła w chrześcijaństwie. Jest to jednak najjaśniejsza gwiazda na naszym firmamencie, podobnie jak miłość między naszymi najciemniejszymi i najjaśniejszymi namiętnościami, prawdziwie niebiański zew. W tej karcie Tarota Wenus jest boginią miłości, gwiazdą, która kieruje naszymi snami, stąd ptasi symbol rzeczywistości snu. Amfory wodne są zawsze poszukiwaniem równowagi między niebem a ziemią.

NIEŚWIADOMOŚĆ KSIĘŻYCA

To najbardziej introspekcyjny, refleksyjny Arkan: światło Księżyca jest odbiciem światła słonecznego i to samo dzieje się w nieświadomości, która wyświetla boskie światło stwórcy przez ciemność i rzutuje również działania innych poprzez nasze regresje, antypatie, lęki, fobie. Jest to podróż wstecz, bo krab to ruch w przeszłość; ale droga, która prowadzi na Księżyc jest wytyczona przez podwójny świat - zawsze są albo dwie kolumny, albo dwie wieże, albo dwa brzegi a te z kolei strzeżone przez dwa zwierzęta. W tym przypadku są to demony: Samael i Lilith.

Samael to imię oznaczające karę bożą. Według religii żydowskiej jest archaniołem w tradycji talmudycznej, pełni rolę oskarżyciela, uwodziciela i niszczyciela, często kojarzonego z aniołem śmierci (Azraelem). Jest uważany za arbitralnego, dobrego i jednocześnie okrutnego. Należy uważać, aby nie zasymilować go z Lucyferem, ponieważ Samael interweniuje z boskiej woli, by wystawić na pròbę człowieka, podczas gdy Lucyfer interweniuje, aby całkowicie wprowadzić go w błąd. To nasz racjonalny Yang. Z drugiej strony Lilith jest jego odpowiednikiem, emocjonalną Yin, więc podczas gdy Samael jest powodem, dla którego Lilith zawsze ma rację, to ona jest żeńskim demonem związanym z burzą, uważaną za przynoszącą nieszczęście, choroby i śmierć. Postać Lilith początkowo pojawia się w zestawie demonów i duchów związanych z wiatrem i burzą, tak jak ma to miejsce w religijności sumeryjskiej Lilitu, około 3000 rpne.

W średniowiecznym folklorze żydowskim Lilith staje się pierwszą towarzyszką Adama, stworzoną razem z nim przed Ewą. Stworzenie Ewy zostało szczegółowo omówione w drugim rozdziale Księgi Rodzaju, ale już w pierwszym stwierdza się, że Bóg stworzył ludzkość „mężczyzną i kobietą”, co pozostawiło miejsce średniowiecznym kabalistom na opracowanie satyrycznej opowieści o pierwszej żonie Adama, nadając jej nawet demoniczny charakter. Lilith była w ciągłym konflikcie z mężem, ponieważ odmówiła mu posłuszeństwa i ostatecznie uciekła z ziemskiego raju; wolała żyć z demonami niż wrócić do Adama.

SŁOŃCE

Słońce jest źródłem życia, a także symbolem życia duchowego, jeśli jest postrzegane jako światło absolutne. Wydawanie na światło jest symbolicznym sposobem wyrażania narodzenia i tutaj widzimy człowieka w jego dualu, który powstaje męski i żeński z pękającego naczynia, kosmicznego jaja; jest to także boskie Ego, które otwiera się w pełni, rodzi rodzaj ludzki, odbicie boskości. To nasze wewnętrzne dziecko widzi światło, gdy świadomość dociera do naszej nieświadomości.

SĄD

Cudowny Arkan; Sąd jest pełnią prawdy, nie jest potępieniem ani wyrokiem, jest świadomością. Tutaj Bóg znajduje się przed własną obecnością (Jahwe z Szekiną), co często powtarzamy na ścieżce duchowej świadomości: znaleźć siebie, kochać siebie w sprawiedliwym świecie, w Sądzie, który jest jasny. Jest to widzienie siebie w pełni rzeczywistości, to znaczy odrodzenie się lub zmartwychwstanie, otworzenie się na światło, prawdę i wiedzę poza grobami.

KOCHANKOWIE WSCHODZĄ W ŚWIETLE NOWEGO WSCHODZĄCEGO ŚWIATA

Świat Kochanków to inny świat. Często w parze drugi staje się naszym światem, a my satelitą, ponieważ miłość prowadzi nas do tego: żyć dla siebie nawzajem, ze sobą i z drugim, a nawet żyć psychicznie w drugim (w jego myślach). Miłość jest konstruktywną, ale także niszczycielską siłą, jeśli nie jest odwzajemniona w równy sposób. Cztery postacie w rogach karty to siły Natury, a girlanda z kwiatów to aureola panowania nad materią, portal do innego wymiaru. Miłość mężczyzny jest światem, świat kobiety jest miłością. Te równoległe tendencje mogą się przeplatać tylko wtedy, gdy ich świat stanie się miłością, która odkrywa. Wtedy krąg w sposób szczególny się zamyka i ponownie otwiera: miłość staje się światem do odkrycia.

ARKAN DODATKOWY, DRZEWO POZNANIA DOBRA I ZŁA

ARKAN DODATKOWY, DRZEWO ŻYCIA

TYŁ KART - TALIZMAN Raziela