Tarot Demoniczny

 

SZALEŃSTWO

- Jeśli nie użyjemy mózgu, ktoś inny zrobi to za nas.

- Im mniej czytamy, tym bardziej będziemy musieli naśladować masy.

- Aby nie zwariować, ludzie czczą racjonalnego Boga, który zawsze ma rację.

- Miłość to jedyne szaleństwo, które jest rozsądne, ale nigdy wystarczająco rozsądne.

- Jedynie szaleństwo duchowe pomaga znieść absurd istnienia.

- LILITH

TAJEMNICA

- Tajemnica to nie coś, czego nie można poznać, ale rzeczywistość, której nigdy nie przestajemy poznawać.

- Bóg nie jest tajemnicą, jest wymówką dla niezrozumienia tajemnicy.

- Umysł kocha nieznane, ponieważ znaczenie samego umysłu jest nieznane.

- Życie, jak miłość, jest magiczne; jeśli brakuje mu magii, jest skazane na śmierć.

- Nigdy nie ufajmy nikomu, kto nie ma ciemnej strony, w której może zaświecić światło.

- ANDROMALIUS

MĄDROŚĆ

- Nie mylmy mądrości serca z mądrością umysłu, lecz korzystajmy z niej mądrze.

- Mądrości nie można się nauczyć; jest zaś zaraźliwa.

- Każdy szybko podąża drogą życia; tylko mądrzy znają drogę.

- Mądrzy już nie popełniają błędów, bo wszystkie już popełnili.

- Mądrość pojawia się, gdy życie przemija.

- DANTALION

KREATYWNOŚĆ

- Niespełnione pragnienia są siłą napędową wyobraźni.

- Umysłu twórczego nie da się wytrenować, ponieważ tworzy on jedynie bez modeli, bez zamkniętych i restrykcyjnych praw. Geniusz nie może przestrzegać reguł, inaczej nigdy by niczego nie stworzył.

- Rozum to imperium, a wątpliwości są jego królową. Czas jest jego terytorium, a błąd jego podbojem. Ten, kto akceptuje błąd, jest sobie panem.

- Geniusz jest zawsze paranoikiem, ponieważ jego kreatywność jest boska, a zatem niezrozumiała dla mas.

- Umysł, który nie wie już, jak tworzyć, oddaje się destrukcji.

- MURMUR

PODBÓJ

- Nigdy nie wierzmy, że nam się nie uda; to dlatego nam się nie udaje.

- Nie potrzeba brutalnej siły, by zwyciężyć, ale wytrwałości, konsekwencji i uporu, wszystkiego delikatnie.

- Naprawdę kogoś pokonaliśmy, jeśli sprawiliśmy, że uwierzył, iż to on nas pokonał. Wtedy zrobi to, czego zechcemy, z przyjemnością i bez przemocy.

- Ten, kto używa przemocy, nie jest cesarzem, ale piratem. Pirat wygrywa, ale to cesarz przekonuje.

- Jeśli użyjemy mocy siłą, zawsze będziemy oblegani, a pokój, który osiągniemy, zawsze będzie uzbrojony.

- ZAGAN

PRZEWODNIK

- Nasza moc naukowa przewyższyła naszą moc duchową. Stworzyliśmy pociski kierowane i niekierowanych duchowo ludzi.

- Człowiek nie jest istotą ludzką doświadczającą duchowości, lecz istotą duchową doświadczającą człowieczeństwa.

- Prawdziwa wolność to wolność wewnętrzna.

- Naszym zadaniem nie jest poszukiwanie miłości, ale poszukiwanie i znajdowanie wszystkich barier, które przeciw niej zbudowaliśmy.

- Szczęście istnieje wtedy, gdy to, co myślimy, co mówimy i co robimy, jest w harmonii.

- MARBAS

MIŁOŚĆ

- Spośród ludzkich uczuć najbardziej zwodnicza jest miłość, ponieważ zawsze myli się ją z egoizmem duszy, która pragnie posiadać ciało; prawdziwa miłość jest jego przeciwieństwem, gdy ciało pragnie poznać duszę.

- Miłość jest złudzeniem tworzonym przez Naturę, a mającym na celu podtrzymanie gatunku poprzez popęd seksualny, dlatego zawsze mylimy miłość z seksem. Jeśli ubóstwimy seks, miłość nie będzie mogła już nas zwodzić.

- Miłość jest jedyną siłą, która może ocalić człowieka od iluzji życia, nawet jeśli sama miłość żyje tą samą iluzją, dlatego miłość zawsze jawi się jako iluzja.

- Bogowie ukryli w miłości drogę, który oddala człowieka od Raju, dlatego wierzymy, że miłość jest naszym Rajem.

- Miłość nie znajduje się w drugim człowieku, ale w nas samych. Jesteśmy tymi, którzy ją budzą. Ale żeby tak się stało, potrzebujemy drugiego człowieka, a potem mylimy tę potrzebę z miłością. Mylimy się, bo miłość jest spełnieniem, a nie potrzebą.

- AMON

WOLA

- Piekło jest pełne dobrej woli.

- Gdzie jest wola, tam i władza, ale władza nie zawsze daje nam to, co jest dla nas dobre.

- Wola jest siłą napędową duszy; pragnienie lub namiętność są jej paliwem. Ale bez iskry, bez zapalnika, wola i pragnienia pozostają bezsilne. Tą iskrą jest wiedza.

- Ludzkie nieszczęście zaczyna się wtedy, gdy zawsze utożsamiamy prawdę z tym, czego chcemy, a potem nieświadomie myślimy, że Bóg również chce tego, czego pragniemy. I tu prawda staje się fanatyzmem, ideologią, psychicznym monopolem.

- Jeśli robimy to, co kochamy, nigdy się nie męczymy; siła nigdy nie zawodzi, gdy wola robi to, co kocha.

- Życie to ciągły opór wobec bezwładu, który próbuje sabotować nasze najgłębsze pragnienia. Ci, którzy zmęczą się chceniem, popadają w nicość, więc nie chodzi o to, że jedni mają silną wolę, a inni nie. Chodzi o to, że jedni są gotowi na zmianę, a inni nie.

- CIMEIES

RÓWNOWAGA

- Życie jest jak waga: po jednej stronie jest rozum, po drugiej emocje. Rozum próbuje naciskać na serce, siedzibę uczuć, podczas gdy serce próbuje przekonać mózg, siedzibę rozumu. Jeśli te naciski nie są zgodne z naszymi przekonaniami, zawsze stracimy równowagę.

- Jeśli chcemy zrobić krok, musimy na chwilę stracić równowagę. Absolutna, statyczna równowaga nie istnieje; to niezrównoważona iluzja. Równowaga to zdolność do utrzymania wszelkiej naszej nierównowagi pod kontrolą.

- Życie jest jak jazda na rowerze: jeśli chcemy zachować równowagę, musimy się poruszać, musimy podążać za nurtem bytu, który ciągle się zmienia.

- Równowaga nie jest ustalonym punktem do osiągnięcia, ale ciągłym procesem równoważenia i adaptacji, często obejmującym ruch lub chwilowe pokonywanie niestabilności, aby osiągnąć cel.

- Nigdy nie poruszajmy duszy bez ciała, ani ciała bez duszy; nasze zdrowie fizyczne i psychiczne zależy od ich równowagi.

- HAURES

SAMOTNOŚĆ

- Kto nie kocha samotności, nie kocha też wolności, bo tylko będąc sam na sam ze sobą jesteśmy wolni, gdy nie jesteśmy już od nikogo zależni.

- W samotności ego nas pożera; w tłumie pożera nas ego innych.

- Nie mylmy osoby wyizolowanej z samotnikiem; osoba wyizolowana jest toksyczna, antyspołeczna i negatywna, podczas gdy samotnik jest pozytywny, mądry i spokojny.

- Można być sam na sam ze sobą, nie odczuwając samotności; ci, którzy przebywają sam na sam ze sobą, nigdy nie są sami, lecz zjednoczeni z wszechświatem. Można jednak przebywać z innymi i odczuwać samotność, bo samotność to stan duszy, a nie miejsca.

- W najważniejszych momentach życia zawsze jesteśmy sami: gdy się rodzimy, gdy cierpimy, gdy odkrywamy prawdę i gdy umieramy.

- FURCAS

CYKLICZNOŚĆ

- Życie to nieustanny cykl, zawsze w ruchu. Jeśli miną dobre czasy… miną też złe. W rzeczywistości „gdybyśmy nie mieli zimy, wiosna nie byłaby tak przyjemna; gdybyśmy nie doświadczali czasem przeciwności losu, dobrobyt nie byłby tak mile widziany.”

- Nic nie powstaje, nic nie ginie, wszystko się zmienia.

- Nic nie trwa wiecznie. Musimy zrobić miejsce innym ludziom. To koło. Raz na wozie, raz pod wozem.

- Życie zawsze stawia nas przed tymi samymi problemami, tymi samymi sytuacjami lub tymi samymi zrzędliwymi i trudnymi ludźmi. Są jak egzamin w szkole. Dopóki go nie zaliczymy, nie możemy przejść na wyższy poziom. Nie możemy przezwyciężyć siebie i jesteśmy skazani na powtarzanie się, popełnianie tych samych błędów, pozostawanie takim samym.

- Życie jest z natury monotonne. Każdego dnia musimy robić te same rzeczy (spać, jeść, szukać jedzenia, cieszyć się, spać, jeść... itd.). Nawet wszechświat w każdej chwili podlega tym samym prawom. Problemem nie jest monotonia, ale niemożność odnalezienia ukrytego w niej sensu. To mantra, litania. Życie jest bezpośrednim zarzutem pod adresem powtarzalnego mechanizmu wszechświata.

- BALAM

SIŁA

- Osoby powierzchowne mierzą siłę wyglądem fizycznym (mięśnie i wytrzymałość: potrafią podnieść 45-kilogramowy worek, ale nie potrafią pościelić łóżka ani przeprosić). Osoby dojrzałe mierzą siłę jej wewnętrznym wymiarem (intencje i samokontrola).

- Brutalna siła, podobnie jak przemoc, jest najdobitniejszym przejawem słabości człowieka, który nie potrafi inteligentnie rozwiązać problemu poprzez dialog, lecz musi uciec się do swojego najniższego wymiaru, zwierzęcego.

- Najpotężniejszą siłą dysponują ci, którzy potrafią trzymać język za zębami, panować nad myślami i dźwigać ciężar swojego ego bez popadania w rozpacz.

- Siła, którą wkładamy, by wesprzeć dziecko uczące się chodzić, jest najdelikatniejszą i najpotężniejszą siłą na świecie; to siła piórka na wietrze; to wewnętrzne spojrzenie duszy.

- Silny jest ten, kto wygrywa bitwę; silniejszy jest ten, kto ją przegrywa i podnosi się.

- IPOS

IRRACJONALNE

- Nasza psychika nie toleruje prawdy, dlatego musi opracować 5 systemów obrony.

- Pierwsza linia obrony: Ludzki rozum nie jest sędzią, który ocenia, lecz prawnikiem, który szuka wymówek, aby pozostać w komfortowej i bezpiecznej pozycji. Jeśli umysł czuje się niepewnie, wpada w panikę, więc nie szuka od razu prawdy; zamiast tego stara się mieć rację i używa procesu myślowego, aby uzyskać jakiekolwiek potwierdzenie.

- Druga linia obrony: Kiedy nasz umysł coś widzi i podoba mu się to, szuka jakiegokolwiek uzasadnienia dla tej rzeczywistości i postrzega ją jako najlepszą i najwygodniejszą. Nigdy nie dostrzega szkodliwych aspektów; zamiast tego minimalizuje je i stara się przedstawić jako nieszkodliwe. W ten sposób ostatecznie wierzy, że wszystko, co mu się podoba, jest prawdą.

- Trzecia linia obrony: To, że czegoś nie rozumiemy, nie oznacza, że ​​jest to niedorzeczne; po prostu tego nie pojmujemy. Zamiast zaakceptować tę niemożność w sobie, mamy tendencję do zaprzeczania prawdziwości lub realności czegoś, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

- Czwarta linia obrony: Mamy tendencję do widzenia rzeczywistości na opak, nie takiej, jaka jest, ale takiej, jaką chcielibyśmy, żeby była.

- Piąta linia obrony: Dostrzegamy w innych odwrotną stronę siebie, więc projektujemy na nich to, co widzimy w sobie, i żądamy od nich tego, czego sami nie potrafimy zrobić.

- OSE

PRZEMIANA

- Ludzie boją się śmierci, ponieważ nie znają sensu życia.

- Śmierć to narodziny na odwrót, bo życie to sen, z którego budzimy się umierając.

- Żyjemy każdą mijającą sekundą, ale też umieramy w każdej przeżytej sekundzie.

- Jedyną obecną rzeczywistością, która żyje życiem, jest śmierć; jest ona jedyną ludzką sprawiedliwością, ponieważ nikt nie jest przed nią ocalony. Aby z nią walczyć i ocalić się od niej, ludzie wymyślili Boga, nie rozumiejąc, że jedynym Bogiem jest transformacja, którą Śmierć obdarza wszystko, co się przezwycięża.

- Nigdy nie przyzwyczaimy się do śmierci, zdarza się ona tylko raz w życiu.

- Nic w Naturze nie znika, wszystko ulega transformacji.

- GREMORY

HARMONIA

- Siły Natury działają według sekretnej harmonii pomiędzy przeciwieństwami. Zadaniem człowieka jest odkrycie tej harmonii. Problem pojawia się jednak, gdy człowiek - wbrew swojej naturze i dlatego pozbawiony harmonii - zawsze szuka tylko jednej strony dualu zamiast obu.

- Świata nie trzeba porządkować; świat jest wcieleniem porządku. Od nas zależy, czy znajdziemy sposób, aby harmonijnie się w to wszystko wpasować. Jeśli myślimy, że na świecie panuje nieporządek, dzieje się tak dlatego, że nie widzimy, iż to my jesteśmy nieładem na świecie.

- Jeśli jesteśmy w harmonii z samym sobą, wszystko wokół zaczyna poruszać się w harmonii z nami. Nawet ludzie, z którymi spędzamy czas, przyczyniają się do naszej harmonii i nie są przy nas po to, by nam przeszkadzać.

- Muzyka, szczęście, miłość, piękno i wszystko, co prawdziwe, tworzą harmonię. Jeśli coś nas niepokoi, to znak, że nie jest z nami w harmonii. Unikajmy tego, jak tylko możemy, gdy nie jesteśmy jeszcze w stanie zneutralizować takiej wibracji.

- Harmonia nie oznacza przebywania wyłącznie w sprzyjających energiach; w rzeczywistości najwznioślejsza harmonia rodzi się z połączenia przeciwstawnych energii, które przeplatają się i pomimo różnic potrafią żyć w pokoju.

- GUSION

ZALEŻNOŚĆ

- Wszystko, co powoduje uzależnienie, jest patologiczne; musimy się od tego uwolnić, aby się wyleczyć; od każde uzależnienia, nie tylko alkoholowego, nikotynowego czy finansowego, ale nawet najgorszego ze wszystkich: uzależnienia emocjonalnego.

- Niedojrzali ludzie muszą polegać na innych, ponieważ łatwiej jest polegać na kimś niż na sobie; łatwiej jest być posłusznym niż podejmować własne decyzje.

- Są trzy rzeczy, które najbardziej uzależniają i od których musimy uwolnić się w zdrowy i inteligentny sposób: zależność od Boga, rodziców i dzieci oraz bliskich. Jeśli nie jesteśmy niezależni, zawsze będziemy kochać te cztery zależności w niezdrowy, samolubny i chorobliwy sposób.

- Obsesja jest cechą uzależnienia emocjonalnego. Niezależnie od różnych form, jakie przybiera (miłość, wiara, podziw, fanatyzm, uwielbienie itp.), jest ona bardzo szkodliwa; w rzeczywistości formy najbardziej korzystne czy dobre są najbardziej śmiercionośne.

- Lucyfer jest pierwszym archetypem niezależności: nie chciał polegać na Bogu, nie chciał być zawsze posłuszny Ojcu ani wiecznie mieszkać w Jego domu, lecz pragnął myśleć i decydować o sobie. Lucyfer jest tym wymiarem psychicznym w nas, który zrywa z wszelką zależnością, ale to działanie jest potępiane przez prawo (które chce poddanych) i religię (która chce wiernych).

- LUCYFER

BŁĄD

- Błędy są częścią procesu uczenia się; nie należy ich karać, bo inaczej ludzie będą próbowali je z siebie wypierać i dlatego wiele osób nie uczy się na swoich błędach, bo są zajęte ukrywaniem ich i wypieraniem.

- Popełnianie błędów jest normalne, ale chęć ich powtarzania nie jest normalna. Nigdy nie oceniajmy nikogo po błędach, ale po wysiłku włożonym w ich naprawienie.

- Doświadczenie i sukces to nic innego jak nazwy, jakie nadajemy wszystkim naszym błędom nagromadzonym i przezwyciężonym.

- Jeśli coś nas uszczęśliwia, to nie jest złe, bo szczęście nie może narodzić się z błędów.

- Błędy wywołują dwa uczucia: żal i wyrzuty sumienia. Żal o to, czego nie zrobiliśmy, choć bardzo tego chcieliśmy; wyrzuty sumienia o to, co zrobiliśmy, ale już tego nie chcemy. Zadajmy sobie pytanie: czy w naszym życiu jest więcej żalu, czy wyrzutów sumienia? Jeśli żyjemy z żalem, powinniśmy pozwolić sobie na kolejny błąd; jeśli żyjemy z wyrzutami sumienia, po raz kolejny tkwimy w tym samym błędzie.

- MALPHAS

POWOŁANIE

- Istniały kiedyś powołania; były wrodzonymi talentami u ludzi. Dziś błędnie nazywa się je zawodami, pracami, za które trzeba płacić, bez pasji, bez miłości, właśnie dlatego, że brakuje im powołania.

- Tylko ci, którzy znają siebie, odkrywają swoje powołanie, ale ludzie mają nieszczęście poznać siebie za późno; niektórzy nawet umierają, nie wiedząc, kim są.

- Jabłoń rodzi jabłka, nie gruszki; ptak potrafi latać, a ryba pływać, ponieważ żyje zgodnie ze swoją istotą, swoją naturą, swoim powołaniem. Tylko ludzie cierpią, ponieważ nie znają swojego powołania. Niektórzy znają swoje powołanie, ale w zaprogramowanym świecie nie potrafią nim żyć, a to czyni ich nieszczęśliwymi na zawsze.

- Sekret sukcesu w życiu polega na tym, by uczynić powołanie swoją radością; robić w życiu to, do czego się urodziliśmy.

- Powołanie to wewnętrzny głos. Nie możemy go słuchać, jeśli nie nauczymy się ciszy. Nie zrozumiemy go, jeśli nie zaznamy samotności. To gwiazda na firmamencie, która świeci tylko w ciemności.

- DECATABRIA

NIEŚWIADOMOŚĆ

- Nazywa się ją nieświadomością, ponieważ jest najdalszym, najciemniejszym, najbardziej nieznanym i zapomnianym miejscem w naszej psychice lub duszy. Ale to największy wymiar nas samych, zaginiony kontynent, który niektórzy nazywają Rajem.

- Nieświadomość wyraża się poprzez język snów, symboli, zaklęć i magii. Jeśli nie znamy tych języków, nigdy nie uzyskamy dostępu do tego boskiego wymiaru. W rzeczywistości nasz pragmatyczny, technologiczny, materialistyczny świat posługuje się zupełnie przeciwnymi językami, dlatego masy są skazane na życie, nigdy nie wiedząc, kim są.

- Nuda, smutek, melancholia, nostalgia i lenistwo to łzy nieświadomości. Manie, fobie, tiki nerwowe, traumy i lęki to rany nieświadomości.

- Kiedy odwracamy się plecami do słońca, widzimy tylko nasz cień. Ten cień nazywa się nieświadomością. Ale nie gońmy za nim, bo oddalimy się od słońca i on nam ucieknie. Patrzmy na niego i cofajmy się, a nasze ramiona będą coraz bliżej słońca; z kolei cień będzie stawał się coraz bardziej gigantyczny. A kiedy stanie się absolutny i całkowity, nasze ramiona dotkną słońca i odnajdziemy zarówno światło, jak i jego sens w całkowitej ciemności cienia.

- Nieświadomość jest nie tylko złem, ale także źródłem najwyższego dobra; jest nie tylko ciemnością, ale i światłem, nie tylko zwierzęcym, półludzkim, demonicznym, ale nadludzkim, duchowym i, w klasycznym znaczeniu tego słowa, „boskim” potencjałem. Ktokolwiek nad nami dominuje, umieścił na naszej ścieżce nieświadomości znak "ZAKAZANE".

- NABERIUS

BLASK

- Każdy chce lśnić, ale nikt nie chce się wypalić. Nie podejrzewamy, że prawdziwy blask pochodzi ze śmierci, z zachodu słońca, z końca (słowo „blask” pochodzi od greckiego splèdòs, oznaczającego „popiół”).

- Błyskotliwi ludzie wypalili się, zostali sprowadzeni do popiołu i dlatego świecą własnym światłem; nie muszą uciekać się do zewnętrznego, dodatkowego lśnienia. Bo słońce świeci, ale nie omamia. Tak wielu ludzi wykorzystuje zewnętrzne świecidełka, żeby zostać zauważonymi, ale nie są błyskotliwi (nie mają prawdziwego blasku w swoim charakterze). Jeśli odbierzemy tym ludziom biżuterię, konta bankowe, markowe ubrania, przestaną lśnić, bo nie są prawdziwie błyskotliwi. Blask pochodzi z wnętrza i pozostaje na zawsze; blask zewnętrzny szybko przygasa, blaknie i powszednieje, zostaje zapomniany.

- Blask wynika z sukcesu, ale niewielu wie, że sukces to działanie, które już umarło (po łacinie "sukces" (successo) oznacza coś, co już minęło). Nie szukajmy zewnętrznego sukcesu, ale wewnętrznego blasku, który płonie wiecznie. Zachód słońca to blask dnia, który już umarł.

- Błyskotliwi ludzie są znienawidzeni, zazdroszczeni i ignorowani przez masy, podczas gdy tanio pobłyskujący ludzie są kochani, pożądani, naśladowani i adorowani przez masy. Prawdziwy blask jest odbiciem duszy i niewielu może go tolerować, podczas gdy powszechne polśniewanie jest powierzchownym pozorem ciała i każdy go pragnie (Włosi używają zwrotu „sono brillo” - od "brillare", "lśnić" w znaczeniu „jestem pijany” i to jest fantastyczne powiedzenie, ponieważ lśnienie jest aspektem materialnym, który zaciemnia umysł).

- Powinniśmy uczyć się od gwiazd i słońca: świecą, ale nie iskrzą, nie przyćmiewają się wzajemnie, a kiedy umierają, świecą jeszcze przez czas, który dla nas, ludzi, jest nieobliczalny.

- VINE

PRZEMIANA

- W Naturze wszystko się zmienia, jeśli podążamy za jej istotą: miasta, lasy, rzeki, ludzie itd. Ci, którzy się nie zmieniają, ulegają deformacji.

- Istota jest ta sama, ale formy się zmieniają; w istocie samo słowo to mówi: trans = poza lub inny i formować (nadawać inny kształt). Nawet dziecko, które się rodzi, dorasta i staje się dorosłe, ulega przemianie. Sama śmierć jest częścią procesu przemiany nas za życia, a ostatecznie duszy, która wiąże się ze zmianą, przeważnie głęboką i ostateczną, formy, wyglądu, charakteru i mentalności. Teologowie nazywają to nawróceniem; filozofowie metamorfozą.

- Nic nie powstaje, nic nie ulega zniszczeniu, wszystko się zmienia, więc nic nie jest trwałe poza zmianą. Jeśli się nie zmieniamy, nie rośniemy. Jeśli się nie rozwijamy, tak naprawdę nie żyjemy.

- Przetrwa nie najsilniejszy ani najinteligentniejszy gatunek, ale ten, który najlepiej adaptuje się do zmian.

- Jeśli czegoś nie lubimy, zmieńmy to. Jeśli nie możemy tego zmienić, zmieńmy nasze nastawienie; zmiana podejścia zmienia rzeczy. Osąd jest taki: poznanie prawdy o rzeczywistości w jej transformacji.

- BUNE

REALIZACJA

- Dużo mówimy o realizacji, ponieważ ludzie czują się spełnieni, czyli zrealizowani, gdy ukończą jakiś projekt życiowy, ale nie wiedzą, czym jest rzeczywistość.

- Realizacja to uczynienie rzeczy realnymi, ale czym jest rzeczywistość? Ta, o której marzymy? Ta, której pragniemy? Ta, której oczekujemy, nie wiedząc o tym? Jeśli rzeczywistość jest również prawdą: czy wszystko, o czym marzymy, jest prawdą? Czy wszystko, czego pragniemy, jest prawdą? Czy wszystko, czego oczekujemy, nie wiedząc o tym, jest prawdą?

- Jeśli realne jest to, co prawdziwe, a my nie zna,y ani prawdy, ani rzeczywistości świata, jak możemy myśleć, że spełnienie osiąga się jedynie poprzez posiadanie tego, czego pragniemy? Ta fałszywa ideologia została wymyślona przez RODZINĘ KRÓLEWSKĄ, czyli Królów, tych, którzy mieli i posiadali wszystko, dlatego ich świat wydaje nam się realny lub królewski. Rodzina Królewska wmówiła nam, że rzeczywistość to tylko ich świat materialny. Z tej smutnej rzeczywistości pochodzi słowo Królestwo: świat pełen idiotów, którzy służą Rodzimiemu, Królewskiemu, wierząc, że to ich rzeczywistość.

- Rzeczywisty, słowo o dwóch rdzeniach: rex (król) i res (rzecz). Pomińmy REX (rzeczy realne) i skupmy się na RES (rzeczy), na materii, Naturze. Rzecz (RES) jest realna, gdy jest sobą w pełni: drzewo owocowe jest realne, ptak lata i jest realny, ryba pływa i jest realna, czyli w pełni spełnia swoją zasadniczą funkcję.

- Kiedy człowiek jest realny? Czym jest jego najistotniejsza esencja? Dusza. A kiedy człowiek realizuje swoją duszę? Niestety, 90% znanych mi ludzi nie wie, że ma duszę ani czym ona jest, i żyje, szukając jedynie materialnego spełnienia (REX), poprzez dary.

- OROBAS

WYGODA (As Denarów)

- Wygoda to cudowne łacińskie słowo (comodo), złożone z przedrostka „con” i „modus”, oznaczającego miarę lub manierę, a zatem oznacza bycie Z czymś lub Z kimś, kto pasuje do naszego rozmiaru, sposobu życia lub manier. Wszyscy szukamy wygody, to naturalne: wygodnych butów, wygodnych ubrań, wygodnych krzeseł, a nawet wygodnych ludzi, którzy nie sprawiają, że czujemy się źle.

- Dusza, która czuje się dobrze sama ze sobą, czuje się komfortowo, swobodnie, wygodnie. Ale jeśli komfort nie pomaga nam się rozwijać, staje się pułapką.

- Czasami poświęcamy własny komfort, ale prawie zawsze dzieje się tak dla większego sukcesu i wygody.

- Wielu ludzi nie lubi siebie nawzajem, ale nawzajem zapewniają sobie komfort.

- Nie wierzmy w Boga, wierzmy raczej w komfort i wygodę wiary w Boga.

- ASMODEUS

ELASTYCZNOŚĆ (2 Pentakli)

- Jedną z najlepszych definicji inteligencji jest właśnie jej elastyczność, czyli umiejętność znajdowania właściwych rozwiązań nie poprzez podążanie prosto własną drogą, lecz poprzez poszukiwanie innych, bardziej owocnych ścieżek. To sprzyja mądrości, która jest zawsze w ruchu i jest kwestią elastyczności, a nie rygoru.

- Błogosławieni elastyczni, bo nigdy nie tracą kształtu i potrafią dostosować się do każdego, nie będąc nigdy zniszczonymi ani odrzuconymi.

- Nie twórzmy absolutnych idei; bądźmy elastyczni. Rzeczy się zmieniają i to, co dziś wydaje się dobre, jutro może okazać się szkodliwe. Absolut jest wspaniały, ale bardzo niebezpieczny.

- Trzciny na wietrze nie pękają, ponieważ są elastyczne, ale i wytrzymałe. To samo robimy ze zmianami w czasie.

- Ludzie zamknęli się w sztywności (praw, ideałów, przekonań, wiary, patriotyzmu), dlatego nie mają bajkowego zakończenia: żyli elastycznie i w zadowoleniu.

- BERITH

WSPÓŁPRACA (3 Pentakli)

- Stworzenie to zbiór różnych energii, form i intencji, ale ostatecznie mają one ten sam cel: przetrwanie, a w tym celu współpraca umożliwia życie.

- Wszystkie istoty w Naturze podlegają tym samym prawom Natury, z wyjątkiem ludzi, którzy chcieli odłączyć się od Stwórcy, a to podejście nazywa się Szatanem. Ludzie są ogromnym legionem Demonów, ale zamiast to uznać, wymyślili kolejnego Diabła, którego obarczają winą za wszystkie swoje grzechy. Na tym polega ta ich współpraca: na własnym dobru dla dobra zła.

- Ludzie są bardziej zjednoczeni w złu niż w dobru, z tą różnicą, że zło jest czynione w sposób indywidualistyczny i po cichu, podczas gdy dobro jest czynione na sposób sensacyjny i z dużą publicznością. Dlatego dobro, które widzimy, jest zawsze podrzędne złu, a ludzie zadowalają się resztkami z nieudolności przebranej za skromność.

- Można zjednoczyć ludzi tylko wtedy, gdy uda się zjednoczyć i skoordynować ich ego w dążeniu do tego samego celu. Wtedy są potężni; oddają życie i duszę dla jednego celu.

- Ocean to nic innego jak mnóstwo kropli, ale każda kropla wie, że sama w sobie jest oceanem. Właśnie tym są ludzie w stosunku do ludzkości. Problem w tym, że ludzkość zawsze dąży do zniszczenia, ponieważ nie akceptuje małości kropli; ignoruje ją, a nawet nią gardzi.

- ANDREALPHUS

PROSTOTA (4 Pentakli)

- Ten, kto wie, że jest głęboki, dąży do tego, by być jasnym, a zatem prostym (nie używa obcych słów, nie używa terminów naukowych, nie używa wyrafinowanego słownictwa). Ten, kto chce uchodzić za głębokiego dla tłumu, dąży odwrotnie do tego, by być niejasnym. A tłum uważa za głębokie wszystko, czego nie rozumie. Tłum uwielbia tych, którzy komplikują mu świat, a nasz świat jest skomplikowany, ponieważ gardzi prostotą we wszystkim: w mówieniu, w ubieraniu się, w myśleniu, w jedzeniu, krótko mówiąc, w życiu.

- Rzeczy proste są najbardziej niezwykłe i tylko mądry człowiek może je dostrzec, ponieważ zazwyczaj prezentują się w sposób zwyczajny, drobny i pozornie nieistotny.

- Prostota to bycie w harmonii z Naturą, a zatem nagimi jak noworodki, ale nam trudno być nagimi. Prostota oznacza bycie bez racji, jak miłość. Prostota to jasność, a to czyni nas godnymi miłości.

Prostota pochodzi z wnętrza; nie da się jej naśladować ani udawać. Prosta osoba jest urocza, ale nie dla ludzi skomplikowanych i nie znających swego wnętrza.

Proste rzeczy są fascynujące, bo nie oszukują.

- FORNEUS 

MIŁOSIERDZIE (Piątka Pentakli)

- Większość ludzi we Włoszech używa słowa „caro”, aby wskazać na wysoką cenę czegoś, nie zdając sobie sprawy, że jest to łacińskie słowo oznaczające „najdroższy”, „umiłowany”, „pożądany”. Carus to łacińskie słowo używane do tłumaczenia greckiego słowa „agape” (ἀγάπη), oznaczającego bezinteresowną miłość. W ten sposób dzisiaj przeszliśmy od wartości (pożądany) do ceny (kosztowny).

- Chrześcijanie rozmydlili pierwotne znaczenie słowa „miłosierdzie”, nadając mu znaczenie współczucia dla ubogich i najbardziej nieszczęśliwych. W rzeczywistości używamy wyrażenia „czynić miłosierdzie”, ale miłosierdzie, podobnie jak miłość, nie jest czymś, co się czyni; to miłość nas tworzy, konstytuuje, przemienia. Miłosierdzie to sposób bycia, a nie sposób działania (nie jest to zawód, który pozwala zostać Siostrą Miłosierdzia - czyli na szczęście istnieją ubodzy, surowiec do manifestowania mojej miłości). To wewnętrzna dyspozycja, a nie zewnętrzne działanie. Miłość bliźniego nie jest performansem ani działaniem, lecz manifestacją.

- Jeśli postrzegamy miłość bliźniego jako czyn lub działanie, wkrótce będziemy się nim chwalić lub uważać się za lepszych od innych. Miłość bliźniego oznacza autentyczne spotkanie, uścisk, który wykracza poza prosty gest materialny czy samousprawiedliwienie.

- Miłość bliźniego jest upokarzająca, ponieważ jest praktykowana wertykalnie wszędzie tam, gdzie się pojawia; solidarność jest horyzontalna i zakłada wzajemny szacunek.

- Ciało jest nie do pogodzenia z religijną miłością bliźniego: orgazm przemieniłby świętego w wilka.

- RAUM 

HOJNOŚĆ (6 Pentakli)

- Pierwotnie słowo generosus (hojny) oznaczało osobę o szlachetnym pochodzeniu, wysokiej rangi. W rzeczywistości ma ono ten sam rdzeń, co słowo gene, gente, generare (gen, ludzie, generować). Jednak ci, którzy posiadają społeczną wielkość, nie zawsze są zdolni do dzielenia się nią i bycia hojnymi. Od tego momentu znaczenie słowa „hojny” zmieniło się, wskazując na szlachetność ducha, altruizm i gotowość do dawania, które nie są związane z pochodzeniem.

- Nie pochodzenie ani nazwisko czynią nas wielkimi, ale nasze usposobienie.

- W świecie, w którym wszyscy chcą tylko mieć i otrzymywać, hojność jest męczeństwem, jest niebezpieczna, ponieważ wysysa z hojnych krew, pożera ich.

- Wielkim tornado, w którym wszyscy zostają rozbici, jest ludzki egoizm; zamienia on wszystkie cnoty w pułapki dla duszy. Hojność to dawanie siebie, bycie wolnym, bez lęku przed stratą, ale jak możemy to robić w świecie chciwości?

- To, czego nie otrzymujemy z hojności innych, często otrzymujemy na drodze ich próżności.

- FOCALOR

PERCEPCJA (7 Pentakli)

- Ludzki umysł ma dwa sposoby pojmowania rzeczywistości: poprzez rozum i poprzez percepcję.

- Wszyscy myślimy, ale niewielu rozumuje. Rozumowanie oznacza zdolność skupienia myśli i sprowadzenia jej do istoty poprzez analizę. Analiza jest jak sekcja zwłok, rozmontowywanie silnika, rozplatanie nici, rozkładanie całości na poszczególne części, aby badać je oddzielnie. Dlatego, jeśli niewielu jest tych, którzy rozumują, jeszcze mniej jest tych, którzy postrzegają.

- Percepcja jest śpiewem syreny; pojawia się w chwili, gdy rozum długo zwlekał. Rzeczywistość często kryje się za spojrzeniem, w głębi oczu. Tak więc, podczas gdy rozum pojmuje znaczenie, percepcja już rozkoszuje się konsekwencjami każdego działania.

- To, co widzimy, jest rzeczywiste, ale tylko na tym poziomie, do którego rozwinęliśmy nasz zmysł wzroku; dlatego widzimy własną rzeczywistość, często nieświadomi, że kryje się za nią inna. Możemy poszerzyć własną rzeczywistość, rozwijając nowe sposoby postrzegania, ponieważ poza rozumem kryje się intuicja, niestety dar, który niewielu osiąga.

- Rzeczywistość to prosta iluzja, aczkolwiek bardzo uporczywa; to pieśń syren sprawia, że ​​śnimy i postrzegamy inny świat. Jeśli opiszemy rzeczywistość szczegółowo, staję się ona surrealistyczna.

- VEPAR

SPÓJNY (8 Pentakli)

- Ludzie nie są zdolni do koherencji, ponieważ ich serca i mózgi podążają różnymi i odległymi torami.

- Bycie koherentnym to bycie zjednoczonym, przywiązanym i w harmonii z czymś innym, co nas identyfikuje lub do nas należy. Osoba koherentna to zatem osoba pełna, zjednoczona w sobie i pewna siebie, zdolna do robienia tego, co mówi, mówienia tego, co myśli, a ostatecznie myślenia tego, co czuje.

- Koherentność to prawdziwy koszmar dla ograniczonych umysłów.

- W społeczeństwie zbudowanym z zasad koherentność może stać się pułapką dla ludzi pozbawionych wyobraźni, schronieniem dla tych, którzy nie chcą myśleć ani działać zgodnie z własnymi przekonaniami i emocjami. Ostatecznie jesteś koherentny nie dlatego, że jesteś taki, jaki jesteś, ale dlatego, że jesteś taki, jakim jacyś oni zadecydowali, że powinieneś być. Zatem istnieje społecznie narzucona koherencja, która jest farsą. U ludzi istnieje tak naprawdę tylko jedna spójność: sprzeczności.

- W świecie wymuszonych ustawień nikt nie jest konsekwentny. Prędzej czy później jesteśmy zmuszeni kłamać, a ci, którzy są naprawdę sobą, nie potrafią dogadać się z masami; są niespójni.

- ALLOCES

OSOBLIWOŚĆ (9 Pentakli)

- Słowo „osobliwy” ewoluowało z biegiem czasu, całkowicie zmieniając swoje znaczenie. Po łacinie „pecus” oznacza trzodę lub bydło, podczas gdy „peculio” wskazywało na coś należącego do jednostki, na przykład jej bydło; zatem osobliwością pasterza było na przykład jego stado. Z czasem to powiązanie rozszerzyło się na każdą unikalną cechę jednostki, więc to, co nas charakteryzuje, to nasza osobliwość.

- Każdy musi szukać na swój sposób, każdy musi podążać własną ścieżką, ponieważ to samo miejsce może oznaczać różne rzeczy w zależności od tego, kto je odwiedza.

- Osobliwości pojawiają się w kontekstach, które ujawniają autentyczność osoby. O dziwo, jeśli chcemy zobaczyć, jak autentyczna jest dana osoba, po prostu dajmy jej trochę władzy. Nie możemy naprawdę poznać natury i charakteru człowieka, dopóki nie zobaczymy go dzierżącego władzę. Istnieją dwie ścieżki: albo osoba dzierży władzę i okazuje się potężna, albo władza dzierży ją i okazuje się małostkowa.

- Naszą największą cechą jest niedoskonałość. Jeśli jesteśmy inni, to jesteśmy oryginalni, wyjątkowi i niedoskonali. Kto jest idealny na tym świecie? Różnorodność jest synonimem wyjątkowości; akceptuje niedoskonałość jako jej część.

– Osobliwością geniuszu jest to, że nie podporządkowuje się normom. Ludzie, którzy są nieco dziwni, są najbardziej autentyczni, są niepodporządkowani, ale to nie znaczy, że są wyjęci spod prawa.

- CAIM

ZADOWOLENIE (10 Pentakli)

- Być zadowolonym - jedno z najbardziej realistycznych stwierdzeń, jakie istnieją, a jednak niewielu zna jego znaczenie. „Contento” to imiesłów czasu przeszłego od czasownika „contiene”, oznaczającego pozostawanie w pewnych granicach. Pudełko zawiera przedmiot, a zatem go ogranicza. Być zadowolonym to zatem wiedzieć, jak być szczęśliwym w ramach naszych ograniczeń i możliwości, podczas gdy ludzie często nie są zadowoleni, ponieważ pragną wszystkiego poza wszelkimi granicami, dlatego nie wiedzą, jak żyć długo i szczęśliwie, jak głosi zakończenie każdej bajki.

- Tak, człowiek jest zadowolony; ma wiele, wie, czego potrzebuje.

- Być zadowolonym to nie rezygnować z siebie, ale wiedzieć, że poza tym nie ma szczęścia.

- Szczęście nie polega na posiadaniu, lecz na byciu, nie na posiadaniu, lecz na cieszeniu się; polega na umiejętności bycia zadowolonym lub trzymania się własnych ograniczeń, ponieważ szczęście nie zależy od rzeczy zewnętrznych, lecz od tego, jak ich doświadczamy wewnętrznie.

- Ten, kto jest niezaspokojony, bez względu na to, ile posiada, staje się niewolnikiem swoich pragnień.

- BATHIN

PRACOWITY (Paź Pentakli)

- Czym jest pracowitość? Wkładanie pasji i poświęcenia w robienie czegoś. Pochodzi od łacińskiego czasownika „diligere”, który oznacza starannie coś oddzielić i poświęcić się temu.

- Dziwne, ale prawdziwe: pracowitość jest częściej używana w odniesieniu do czynienia zła niż dobra.

- Osoba pracowita jest wierna, ponieważ pracowitość wymaga stałego zaangażowania.

- Pracowitość to pilność, precyzja i skrupulatność w wykonywaniu pracy lub zadania. To siła ducha, którą można wykorzystać zarówno w dobrym, jak i złym celu. Dlatego nie jest cnotą, lecz emocją neutralną.

- Atak na pracowitość zawsze ma miejsce na poziomie emocjonalnym, dlatego prawie wszyscy ludzie są pozbawieni silnej woli.

- BOTIS

OSTROŻNY (Rycerz Pentakli)

- Ostrożny! Oznacza czujność, uważność, najwyższą troskę.

- Curare pochodzi od łacińskiego cura, co oznacza zwracać uwagę, zabiegać, a nawet martwić się. W języku greckim to κοέω (Koèo), co oznacza słuchać, być świadomym, jak coś jest robione. Stąd pochodzą takie terminy jak curare (leczyć) i curandera (uzdrowiciel).

- Wszystko, co kochamy, jest otoczone troską; miłość jest przejawem troski.

- Jeśli dbamy o naszą duszę, dbamy również o nasze ciało, a co za tym idzie, dbamy o środowisko, w którym żyjemy. Zaniedbanie Natury świadczy o tym, że większość ludzi na świecie nie dba o swoje dusze.

- Jesteśmy odbiciem troski, którą otrzymujemy.

- ZEPAR